پس از ۱۵ ماه آوارگی در جنوب نوار غزه، مطمئن بودم که دیگر چیزی مرا شوکه نخواهد کرد؛ اما من اشتباه کردم.
من در ۶ فوریه پس از توافق آتش بس بین حماس و اسرائیل به شهر غزه بازگشتم.
تقریباً کل خانه و زندگی من به آوار تبدیل شد، و خاطرات پراکنده در میان آوارها انگار بر سرم فریاد می زدند.
قوطی فلزی را دیدم که روی آن نوشته عبری و یک باز کن بود.
قوطی را برداشتم و سعی کردم بفهمم تن ماهی است یا لوبیا.
فکر کردم قوطی را طوری در آوار گذاشته اند که انگار می خواهد کسی آن را پیدا کنم. توده ای در گلویم احساس کردم.
از چه زمانی یک قوطی کنسرو تا این حد جذاب شد برای ما؟
ذهن من در ابتدا آن را درک نمی کرد، اما چیزی عجیب بود. تاریخ انقضا یا نام تجاری مشخصی وجود نداشت.
وقتی قوطی را از روی زمین بلند کردم، سبک تر از آن چیزی بود که فکر می کردم باید باشد. این موضوع باعث شد پیام‌هایی را که سازمان‌های بین‌المللی دائماً به تلفن همراهم ارسال می‌کنند و به مردم هشدار می‌دهند که به چیزهای مشکوکی که در آوارها پیدا می‌کنند دست نزنند، به یاد بیاورم.
در آن لحظه احساس کردم که لرز به وجودم افتاد! قوطی را گذاشتم، سپس یک قدم عقب رفتم، سپس یک قدم دیگر.
بلافاصله با شماره اورژانس رایگان ۱۰۲ تماس گرفتم. من وضعیت را برای فردی که پاسخ داد توضیح دادم چه دیده‌ام و به من گفتند که به هیچ وجه به قوطی دست نزنم، فوراً آنجا را ترک کنم و یک تیم چک و خنثی در راه است.
طولی نکشید که دو مرد یونیفرم پوش اما بدون هیچ وسیله‌ای در دست آمدند. آنها خود را به عنوان کارشناسان خنثی سازی بمب وزارت کشور غزه معرفی کردند.
آنها از من خواستند به جایی که جعبه را پیدا کرده‌ام اشاره کنم. نشانشان دادم.
سپس دو مرد با احتیاط پیش رفتند و یکی از آنها با احتیاط جعبه را برداشت. او آن را داخل جعبه آهنی در وسیله نقلیه آنها قرار داد.
یک تله غذا
یکی از دو مرد چیزی گفت که پاهایم را لرزاند. گفت که این قوطی‌ها تله است، بمبی که به شکل قوطی غذا پنهان شده است.
او گفت: این هدیه مرگی است که سربازان اسرائیلی برای کودکان غزه گذاشتند.
همان لحظه خدا را شکر کردم که پنج فرزندم را به خانه نیاوردم و آنها را نزد مادربزرگشان در خانه پدر و مادرم در محله النصر در غرب شهر غزه گذاشته بودم.
کارشناس خنثی سازی بمب ادامه داد: گروه‌های مین‌زدایی ده‌ها تله انفجاری دیگر را که عمداً جاسازی شده بودند و تله‌های دیگر را که به دلیل نقص فنی عمل نکردند پیدا کردند.
کارشناسان معتقدند که هنوز صدها و شاید هزاران عدد از این تله‌های منفجر نشده وجود دارد که هنوز کشف نشده‌اند.
به گزارش خبرگزاری وفا، محمد القادی در ۷ فوریه در انفجار یک شی مشکوک توسط ارتش اسرائیل در رفح، جنوبی ترین شهر غزه کشته شد.
در ماه ژانویه، در نتیجه یک انفجار در القراره، شرق خان یونس، همچنین در جنوب غزه، ۱۰ نفر – چهار نفر با وضعیتی وخیم – زخمی شدند.
داده‌های سازمان ملل نشان می‌دهد که از زمان آغاز حملات اسرائیل در اکتبر ۲۰۲۳، بیش از ۹۰ نفر بر اثر انفجار مهمات عمل نکرده کشته یا مجروح شده‌اند.
نیویورک تایمز در ماه دسامبر اعلام کرد که ارتش اسرائیل در هفت هفته اول جنگ نزدیک به ۳۰ هزار راکت به غزه شلیک کرده است که بیش از مجموع هشت ماه آینده‌اش بود.
انفجار ناگهانی
محمد الحداد، ۳۱ ساله، نمی دانست که خانه اش در محله شجاعیه شهر غزه پس از ۱۵ ماه جنگ دقیقا چگونه خواهد بود، اما مطمئن بود دیگر مانند قبلش نخواهد بود.
هنگامی که الحداد در ۲ فوریه به خانه خود رسید،متوجه شد که خانه او اکنون فقط تلی از آوار است، اما هنوز چیزهایی است که می توان آن را بیرون کشید و استفاده کرد.
او بقایای یک کمد، چند تخته چوبی و یک میز واژگون را پیدا کرد. در حالی که سعی می کرد آنچه را که می تواند حمل کند بیرون بیاورد، پایش روی یک تخته چوبی که نیمه مدفون در آوار بود، قدم گذاشت.
یک انفجار ناگهانی بدن او را برای چند ثانیه در هوا بلند کرد تا اینکه به سختی روی زمین افتاد و از هوش رفت.
بالاخره وقتی چشمانش را باز کرد، نور بالای سرش کم نور بود. او روی تخت دراز کشیده بود، سرگردان بود و نمی دانست کجاست.
یادش آمد که سعی کرد بلند شود و بدنش جواب نداد.
سعی کرد پای راستش را حرکت دهد ولی انگار پایش سرجایش نبود.
او در بیمارستان الاهلی عرب(المعمدانی) شهر غزه بود.
الحداد گفت: «ماه‌ها بود که رویای این لحظه را داشتم… که به خانه‌ام برگردم، حتی اگر چیزی از آن باقی نمانده باشد، اما هرگز تصور نمی‌کردم که بازگشت منجر به چنین فاجعه‌ای شود.»
«اسرائیل نه تنها خانه‌های ما را ویران کرد، بلکه کاری کرد که در زیر آوار بمیریم. آنها حتی نمی خواهند که ما در خانه هایمان با خیال راحت عزاداری کنیم.»
الحداد یکی از بی شمار قربانیان فلسطینی تله‌ها و مهمات اسرائیل است.
آخیم اشتاینر، مدیر برنامه توسعه سازمان ملل، در ماه ژانویه به دویچه وله آلمان گفت: «ما با وضعیتی روبه‌رو هستیم که اکثر مردم غزه یا به ساختمانی به شدت آسیب‌دیده که کسی نمی‌تواند در آنجا سکونت کنند، بازمی‌گردند یا فقط با تلی از از آوار روبه‌رو می‌شوند و همان جا هم مستقر می‌شوند.»
«حتی آوار هم هنوز خطرناک است. مهمات و تله‌های منفجر نشده همه جا هستند. این یک محیط بسیار بسیار کشنده است.»
محمد مقداد، رئیس بخش خنثی سازی بمب وزارت کشور غزه به گفت که ارتش اسرائیل از آغاز جنگ بیش از ۸۵ هزار تن بمب بر روی نوار غزه ریخته است.
وی با اشاره به اینکه نیروهایش از زمان آتش بس در محله‌های مسکونی تله‌های منفجر نشده بسیاری پیدا کرده‌اند، گفت: «من معتقدم حجم کل مهمات منفجر نشده حدود ۹۰۰۰ تن وزن دارد.
مقداد توضیح داد که کارشناسان قبل از خنثی کردن مهمات، با جدا کردن چاشنی از آن یا انتقال آن به مکان‌های تعیین شده با توجه به خطر آن، بررسی اولیه را انجام می دهند.
مقداد بر نیاز فوری به ابزارهای تخصصی مانند تجهیزات بالابر سنگین و تجهیزات حفاظتی مدرن برای اطمینان از جابجایی ایمن این مهمات تاکید کرد.
سرویس مین‌زدایی سازمان ملل در آوریل سال گذشته گزارش داد که ایمن سازی غزه در برابر مهمات منفجر نشده ممکن است ۱۴ سال طول بکشد.
