مختل کردن زندگی دانشآموزان برای گسترش اشغالگری
داستان تحصیل از راه دور در شهر الخلیل

حنین ابوشمسیه هشت ساله قرار است مانند بسیاری از دیگر دانشآموزان اهل الخلیل سر کلاسهای درس بروند، اما ماهها است که پس از تعطیلی مدرسهاش به دلیل محدودیتهای سفت و سخت نظامی اسرائیل در گوشه و کنار شهر، مجبور به یادگیری آنلاین شده است.
از زمان آغاز جنگ غزه در ۷ اکتبر، حدود ۲۰۰۰ دانشآموز فلسطینی در الخلیل به تحصیل آنلاین مشغول هستند. ارتش اسرائیل تمامی راه های منتهی به حدود ۵۰ مدرسه در شهر را بسته و با نصب موانع و ایست های بازرسی که مسیرها را برای دانشآموزان غیر قابل عبور کرده.
ساکنان فلسطینی همچنین با حملات و آزار و اذیت روزافزون شهرک نشینان اسرائیلی مواجه هستند و این باعث شده والدین کودکان نتوانند با خیال راحت فرزندانشان را به مدرسه بفرستند
“ای کاش می توانستم مثل قبل به مدرسه برگردم. دلم برای مدرسه خیلی تنگ شده من می خواهم پیش همکلاسی هایم برگردم. این کلاسهای آنلاین هیچ واضح نیستند و اصلا مثل کلاسهای حضوری مطالب را درک نمی کنیم.» این ها نظرات هنین درباره آموزش مجازی در الخلیل است. حنین دانش آموز مدرسه قرطبه، یکی از معدود مدارسی است که آموزش آنلاین را در شهر الخلیل ارائه می دهد.
حنین تنها نیست. رامز و مراد دو برادر ۱۱ و ۱۰ ساله نیز از این تغییر ناگهانی چندان خوشحال نیستند.

رامز ۱۱ ساله میگوید :«زمانی که ما به مدرسه می رفتیم، [ارتش اسرائیل] ما را چک می کردند. اکنون، ارتش اسرائیل ما را از تحصیل محروم کرده است… اگرچه به دلیل موانع رسیدن به مدرسه خیلی سخت بود. ولی مشتاقم برگردم مدرسه ، با همکلاسیهایم درس بخوانم و معلمم را ببینم.»
همچنین افزود:«من از ۱۱ اکتبر به مدرسه نرفته ام. من آنلاین درس می خوانم، اما مدرسه را ترجیح می دهم. در درس های آنلاین، ما تخته سفید نداریم، نمی توانیم درست از کتابهایمان استفاده کنیم. دلم برای انجام تمرینات ورزش، بازی فوتبال و خرید غذا از غذاخوری مدرسه تنگ شده است.»
چالشی برای والدین
درگیری دانشآموزان با آوزش مجازی برای والدین هم چالشهایی ایجاد کرده.
رائد الشریف، پدر مراد و رامز، گفت که دانش آموزان مجبور شدند به یادگیری از راه دور.
«آموزش آنلاین پر از چالش است. همه بچهها هنگام حضور در کلاسهای آنلاین به یک اندازه توجه نمیکنند، زیرا در نهایت بچه هستند. البته ما پیگیر کارهاییشان هستیم و نمی گوییم که وضعیت بسیار بد است، اما آموزش حضوری خیلی بهتر بود.
شریف همچنین به الزامات مالی درس های آنلاین اشاره کرد که ممکن است برخی از خانوادهها برای برآورده کردن آن دچار مشکل شوند.
من توانستم برای دو پسرم تلفنهای هوشمند برای حضور در کلاسها تهیه کنم، اما برای خانوادههای دیگر این کار بسیار سخت است. همه نمی توانند دستگاهی با قیمت حدود 500 شکل [132 دلار] بخرند. آن هم برای شش ماه آموزش آنلاین.
به گفته شریف، سلامت کودکان نیز تحت تأثیر قرار گرفته است.
وضعیت روانی آنها بدتر شده. آنها برای شرکت در مدرسه در اتاق میمانند و نمیتوانند کسی را ببینند و فقط صداها را میشنوند. آنها انرژی دارند که تخلیه نمی شود، بنابراین این روش گذران وقت قطعا بر آنها تأثیر منفی میگذارد.»
با توجه به این واقعیت که بسیاری از مدارس در الخلیل به دلیل اعمال موانع جادهای و ایستهای بازرسی سخت توسط ارتش اسرائیل مجبور به تعطیلی شدند، شریف نمی تواند راه حلی برای بازگشت فرزندانش به کلاس های درس پیدا کند.

او گفت که تنها گزینه خروج دانشآموزان از قرطبه و ثبت نام آنها در مدارس دیگری است که در مناطق قابل دسترسی هستند، اما او معتقد است که رها کردن این مدارس آنها را در معرض خطر تصرف توسط شهرک نشینان اسرائیلی قرار میدهد.
“این یک خیانت علیه محلهها و مدارسمان خواهد بود. پس وضعیت باید همینطور که هست باقی بماند.»
ما سعی خواهیم کرد به فرزندانمان کمک کنیم تا به یک منطقه امن برسند، اما نه به هزینه محله هایمان که در معرض خطر اشغال توسط شهرک نشینان اسرائیلی و ارتش اسرائیل هستند.

الخلیل یا هبرون شهری باستانی در ۳۰ کیلومتری بیت المقدس است. در این شهر که بزرگترین شهر کرانه باختری محسوب میشود همواره تنش و جنگی خزنده بین محلات اشغال شده و فلسطینیان بومی ساکن در جریان است. دولتهای صهیونیست به طرق مختلف میکوشند با هرچه سخت تر کردن شرایط زندگی مردم بومی الخلیل را از این شهر فراری دهند و آنجا را به صورت کامل به اشغال دربیاورند.